Metro w Paryżu – ciekawostki i tajemnice

Każdy kto odwiedził Paryż, wie, że wielka litera M oznacza metro. Jeśli znajdujesz się w jego obszarze w stolicy Francji nie sposób się zgubić, wystarczy wejść na peron i można dojechać wszędzie.

Historia metra

Metro w Paryżu ma ponad 220 kilometrów długości i posiada ponad 300 stacji. W jego skład wchodzi 16 linii – 14 podstawowych oraz dwie linie bis (do 2030 ma ich być 20). Paryskie metro zostało zaprojektowane i uruchomione po raz pierwszy na wystawę światową w 1900 roku. Pierwsza linia prowadziła od Porte de Vincennes do Porte Maillot. Wejścia do metra zaprojektował w stylu secesyjnym i art nouveau Hector Guimard. Metro w Paryżu przewozi w ciągu roku ponad 1527000000 pasażerów. Paryskie metro ma bardzo gęsty układ stacji, które znajdują się od siebie dosyć niedaleko. Metro obsługuje spółka RATP. System paryskiego metra jest bardzo prosty – konkretnym liniom odpowiadają kolory i cyfry, wszystkie wejścia i wyjścia ze stacji są dokładnie i w prosty sposób opisane. Z jednego peronu odjeżdża jedna linia metra w jednym kierunku. Zazwyczaj stacja składa się z podwójnego peronu, skąd odjeżdża ta sama linia metra w różnych kierunkach. Obecnie RATP stara się całkowicie zautomatyzować metro, na razie wagonami bez kierowcy możemy przejechać się wybierając linię 1 lub 14.

Metro w Paryżu – stacje widmo

Niewiele osób wie, że stolica Francji posiada kilka stacji widm (fr. stations fantômes). Przystanki zbudowano, ale nigdy nie oddano ich do użytku (linia 1 La Défense – Michelet i Élysées La Défense, 3bis i 7bis Haxo, 7 Orly Sud, 8 i 9 Porte Molitor/Murat) lub zamknięto po latach użytkowania (linia 10 Croix-Rouge, 8 Champs de Mars, 3bis i 7bis Porte des Lilas-Cinéma, 5 Arsenal i Gare du Nord USFRT, 8 i 9 Saint-Martin). Kilka paryskich stacji metra zmieniło swoją lokalizację, ale pozostało z taką samą nazwą, należą do nich Porte de Versailles, Porte Maillot, Victor Hugo, Les Halles. Niektóre stacje były z kolei zamknięte przez kilka czy kilkanaście lat, a potem ponownie otwarte – Varenne, Bel-Air, Rennes, Liège. Dlaczego stacji nie oddano do użytku lub zamknięto? Po pierwsze, z powodu II wojny światowej – brakowało wtedy personelu. Po drugie, oszacowano, że niektóre ze stacji będą nierentowne z powodu zbyt bliskiej odległości do innych przystanków (czemu je stworzono?). Niektóre z nich pełnią dzisiaj miejsce garażu dla wagonów metra. Inne są wykorzystywane jako plan filmowy czy tło do robienia zdjęć na przykład kolekcji mody (Sonia Rykiel w 2009 roku).

fot .Ignacy Cembrzyński