Znane postacie: patronka Francji Joanna d’Arc

fWiedzieliście, że Joanna d’Arc jest patronką Francji? Kiedy żyła i czym wsławiła się ta znana postać? Sprawdźcie koniecznie i odkryjcie jej niesamowitą historię.

Dzieciństwo i wczesne lata

Joanna d’Arc (Jeanne d’Arc) urodziła się 6 stycznia 1412 roku w Domrémy-la-Pucelle, w obecnym regionie Grand Est. Jej rodzicami byli Jaques z Ars i Izabel Romee, posiadali około 20 hektarów ziemi, jednak nie starczało to na utrzymanie rodziny, ojciec pracował także jako wiejski urzędnik. Joanna została wychowana w głębokiej wierze, była bardzo poważnym dzieckiem, w wieku 13 lat złożyła śluby dziewictwa. Na swoim procesie zeznawała później, że miała widzenie. Ujrzała świętego Michała Archanioła oraz święte Katarzynę i Małgorzatę, którzy powiedzieli jej, że Bóg chce wypędzić Anglików z Francji i doprowadzić Delfina do Reims, ponieważ zostanie tam koronowany na króla Francji.

W wieku 16 lat Joanna d’Arc zapragnęła zasilić szeregi francuskiej armii. Dowódca garnizonu Robert de Baudricourt wyśmiał ją. Uparta Joanna spróbowała za rok, miała wsparcie dwóch wysoko postawionych mężczyzn. Rozmawiając z Robertem de Baudricourt powiedziała, że powinien pośpieszyć się z decyzją o jej przyjęciu, ponieważ Delfin odniósł porażkę pod Orleanem. Po chwili to co mówiła młoda dziewczyna potweirdziło się, dzięki czemu udało się jej uzyskać zgodę na dołączenie do garnizonu.

Joanna d’Arc w wojsku

Joanna d’Arc podróżowała do Chinon w męskim przebraniu, na miejscu czekała ją audiencja u samego króla Francji Karola VII. Król zgodził się, aby wojsko na czele z Joanną d’Arc ruszyło wyzwolić Orlean z oblężenia. Nie chcieli zgodzić się na to doradcy Karola VII, stwierdzili, że wojna angielsko-francuska może obrócić się przez Joannę w walkę religijną. Chcieli, aby młoda kobieta potwierdziła to, że jest sumienną chrześcijanką, a nie czarownicą czy heteryczką. W Poitiers przeprowadzono teologiczne badania w celu sprawdzenia jej moralności, Joanna wyruszyła na wojnę, doradcy twierdzili, że to jak skończy się sytuacja pod Orleanem będzie najlepszym sprawdzianem prawdomówności i wiary kobiety. Joanna d’Arc przybyła do Orleanu pod koniec kwietnia 1429 roku.

Jan Orleański pełniący obowiązki wodza armii nie uznawał ją za odpowiednią osobę i próbował wykluczyć ją z narad wojennych. Joanna była jednak uparta i zdeterminowana do osiągnięcia celu. Kiedy kobiecie udało się przejąć dowodzenie szybko zdobyła twierdzę Saint Loup, fortecę Saint Jean Le Blanc, twierdzę Saint Augustin i Les Tourells. W ostatnim zajęciu została raniona w szyję przez łucznika, a mimo to walczyła dalej. Zwycięstwo w Orleanie przekonało wszystkich, że Joanna d’Arc jest na właściwym miejscu, jako dowódca armii odnosiła coraz więcej zwycięstw. Znaczną porażką było jednak wycofanie się z oblężonego Paryża, którego nie udało się odbić wojsku francuskiemu. Kolejna porażka miała miejsce w Compiègne, Joanna d’Arc została schwytana jako jeniec. Więziono ją w wierzy w Vermandois, skąd próbowała uciec skacząc z kilkunastu metrów do suchej fosy. Po tym nieudanym wyczynie została przeniesiona do miasta Arras, wykupił ją angielski rząd.

Proces o herezje

Dlaczego dla władzy angielskiej zależało na zgładzeniu Joanny d’Arc? Odważna kobieta doprowadziła do koronacji króla Karola VII, a panujący w Anglii książę Bendford domagał się tego stanowiska dla swojego bratanka Henryka VI. W roku 1431 w Rouen rozpoczął się proces Joanny d’Arc oskarżonej o herezje. Kobieta przegrała i została przeniesiona do świeckiego więzienia. Kobieta była analfabetką, kiedy dostała dokument do podpisania zrobiła to, nie wiedząc, że przyznaje się do herezji. Joanna d’Arc została skazana na karę śmierci. 30 maja 1431 roku została spalona na stosie za herezje. Jej zwłoki spalono po raz kolejny, a później wrzucono do Sekwany, tak, aby nikt nie mógł uczynić z jej ciała czy ubrania relikwii. W 1817 roku historyk Philippe-Alexandre Le Brun de Charmettes pokazał wiele nieprawidłowości dotyczących procesu. Joanna d’Arc stała się symbolem jedności narodowej Francji i walki o niepodległość oraz męczennicą za wiarę w kościele katolickim.

Joanna d’Arc została wzorem dla ochotników walczących w rewolucyjnej Francji, później każdy uznawał ją za bohaterkę narodową. Poświęcono jej wiele prac malarskich, rzeźb, pomników, filmów, utworów muzycznych, a nawet gier.