Znane postacie: architekt Hector Guimard

Nazwisko Guimard nie wiele Wam mówi? Zastanówcie się czy widzieliście kiedyś ozdobne wejścia do metra w Paryżu? Tak? Hector Guimard był ich twórcą. Dowiedzcie się więcej o życiu tego artysty!

Hector Guimard  – krótki życiorys

Hector Guimard urodził się 10 marca 1867 roku w Lyonie, jego ojciec był ortopedą, a matka szwaczką. W roku 1880 rodzina przeprowadziła się do Paryża. Młody Guimard uczył się w École nationale supérieure des arts décoratifs. Następnie młody architekt uczy się w École nationale supérieure des beaux-arts. Guimard zaczyna swoją pracę jako architekt od kawiarni Le Grande Neptune. Uczestniczy w wystawie światowej w 1889, projektując Pawilon Elektroczności, poświęcony technikom elektroterapii. Dużym osiągnięciem było zaprojektowanie l’hôtel Roszé i l’hôtel Jassedé. Sławnym czyni go projekt kamienicy Castel Béranger, gdzie każde mieszkanie ma odrębny styl (architekt staje się laureatem nagrody najpiękniejszej fasady Paryża). W 1903 roku architekt przedstawia najważniejsze cechy swojego stylu na wystawie w Grand Palais. W 1909 roku Guimard poślubia malarkę amerykańskiego pochodzenia, w 1938 małżeństwo wyjeżdżają do Stanów Zjednoczonych. Hector Guimard zmarł 20 maja 1942 roku w Nowym Jorku. Znany projektant zaprojektował wiele miejsc w Paryżu, na przykład synagogę de la rue Pavée. Najczęściej jest jednak rozpoznawany jako architekt wejść do paryskiego metra.

Paryskie metro

Przed otwarciem metra w 1900 Compagnie du chemin de fer métropolitain de Paris (poprzednik RATP) zorganizowała konkurs na projekt wejść do metra. Rywalizację wygrał Hector Guimard i jego projekty w stylu secesyjnym i art nouveau. Projekty zostały stworzone w latach 1899-1900, a ich montaż trwał wiele lat. Stylowe wejścia z żeliwa są do dzisiaj najlepszymi przykładami sztuki użytkowej tamtego okresu. Jakim cudem wejścia do metra mimo bombardowań, wojny i licznych remontów przetrwały do dziś? W 1965 roku wydano dekret uniemożliwiający zmianę wyglądu niektórych stacji metra, w 1978 roku rozszerzono tę listę chroniąc dziedzictwo Hectora Guimarda.

Édicule Guimard; źródło: Flickr upload bot, Olivier Bost/Wikimedia Commons

Édicules Guimard

W Paryżu na charakterystyczne wejścia do metra mówi się édicules Guimard. Édicules można przetłumaczyć na język polski jako aedicula, edykuła, edykuł. Są to kompozycje składające się z filarów, kolumn lub pilastrów, które są podtrzymywane przez belkowanie. W okresie nowożytnym edykułami ozdabiano okna, ołtarze, portale, a także stacje metra. Możemy wyróżnić kilka rodzajów édicules Guimard przy wejściu do stacji metra w Paryżu. Pierwsze z nich to duże wejścia z przeszkleniem – jak na stacji Abbesses (zdjęcie główne). Wejścia do metra mogą mieć również formę dwóch filarów połączonych napisem Metropolitain (zdjęcie z lewej). Warto zwracać uwagę także na ozdoby na obramowaniach metra (zdjęcie z prawej).

Ozdobne wejścia znajdują się na następujących stacjach:
Châtelet, Étienne-Marcel, Louvre-Rivoli, Palais-Royal – Musée du Louvre, Tuileries, Quatre-Septembre, Réaumur – Sébastopol, Sentier, Temple, Cité, Saint-Michel, Europe, Saint-Lazare, Cadet, Opéra, Château d’Eau, Colonel Fabien, Gare du Nord, Louis Blanc, République, Bréguet – Sabin, Couronnes, Ménilmontant, Parmentier, Père Lachaise, Richard-Lenoir, Rue Saint-Maur , Bastille, Daumesnil, Gare de Lyon, Nation, Picpus, Campo-Formio, Place d’Italie, Saint-Marcel, Denfert-Rochereau, Mouton-Duvernet, Raspail, Pasteur, Boissière, Chardon-Lagache, Église d’Auteuil, Kléber, Mirabeau, Porte d’Auteuil, Porte Dauphine, Victor-Hugo, Monceau, Rome, Ternes, Villiers, Wagram, Abbesses, Anvers, Barbès – Rochechouart, Blanche, Pigalle, Place de Clichy, Bolivar, Botzaris, Crimée, Jaurès, Pre-Saint-Gervais, Alexandre Dumas, Avron, Gambetta, Philippe Auguste