Église Sainte-Élisabeth-de-Hongrie – barokowy kościół w Paryżu
W stolicy Francji jest naprawdę wiele ciekawych budynków sakralnych – z pewnością zajmie nam wiele czasu, aby Wam o wszystkim opowiedzieć. Dzisiaj przedstawiamy historię église Sainte-Élisabeth-de-Hongrie – sprawdźcie jakie były losy tego kościoła.
Historia pryzbytku sakralnego
W 3. dzielnicy Paryża znajduje się église Sainte-Élisabeth-de-Hongrie. Zanim w tym miejscu powstał kościół budynek służył jako kaplica klasztoru sióstr trzeciego zakonu św. Franciszka. Budowa kościoła rozpoczęła się w 1628 roku, prace zostały jednak wstrzymane w 1631, aby zostać wznowione w 1643 roku. Kościół został poświęcony w 1646 i nadano mu wezwanie Elżbiety Węgierskiej i Matki Bożej Miłosierdzia.
Podczas rewolucji francuskiej w 1792 roku zakonnice wydalono z kościoła. Z kolei spowiednik sióstr został aresztowany i uwięziony, a następie zamordowany 2 września 1792 roku. W 1926 roku został ogłoszony pierwszy błogosławionym i męczennikiem karmelitów. Od 1802 roku kościół stał się magazynem mąki. W kolejnych latach zniszczeniom ulega dzwonnica, a rodzina królewska jest więziona nieopodal w wieży twierdzy Temple. Moment rozstania króla Ludwika XVI z rodziną upamiętnia obraz autorstwa Gustave François zdobiący kościół.
Wiek XIX, XX i XXI
Église Sainte-Élisabeth-de-Hongrie stał się ponownie miejscem kultu dopiero na początku XIX wieku. W ramach restauracji kościół został powiększony pod okiem architekta Étienne-Hippolyte Godde. Dodał on miejsce na chór i dwie duże kaplice. W 1853 kościół został wyposażony w wielkie organy. Z kolei w XX wieku zbudowano nową zakrystię i dzwonnicę. W roku 1937 église Sainte-Élisabeth-de-Hongrie zostaje zaklasyfikowany jako zabytek. W czasie II wojny światowej kościół staje się schronieniem między innymi dla Żydów. Warto nadmienić, że w kościele odprawiane są msze zarówno po francusku jak i po mandaryńsku.
Église Sainte-Élisabeth-de-Hongrie: wygląd
Kościół z zewnątrz wyróżnia się dużą fasadą w stylu w klasycznym stylu, z widocznymi inspiracjami jezuickimi. Front zdobią cztery posągi: św. Ludwika, św. Eugenii, św. Elżbiety i św. Franciszka z Asyżu. Wewnątrz kościoła znajduje się nawa, kaplice, zakrystia, dzwonnica i kilka innych pomieszczeń. Kościół zdobią liczne obrazy, rzeźby, a także freski. Wyróżniającymi się miejscami są drewniana ambona, 100 drzew przedstawionych na płaskorzeźbie, przedstawienie żywota świętej Elżbiety czy organy braci Suret (w kościele są dwa egzemplarze organów). Kościół jest doskonały pod względem akustycznym, dlatego odbywa się tam wiele koncertów, głównie muzyki klasycznej.
