Znane postacie: Simone de Beauvoir – feminizm we Francji

Pierwsze zwolenniczki feminizmu walczyły o prawa kobiet wiele lat temu, ale nadal wiele kwestii zostaje nierozwiązanych. Odkryj razem z nami historię Simone de Beauvoir.

Życiorys Simone de Beauvoir

Simone de Beauvoir urodziła się w 1908 roku w Paryżu. Pochodziła z rodziny arystokratyczno-mieszczańskiej, jej ojciec był adwokatem (do końca życia był zawiedziony, że ma dwie córki, a nie syna). W 1922 młoda Simone została ateistką, za co była wielokrotnie potępiana przez swoją rodzinę. Przyszła pisarka studiowała na Sorbonie, zdobyła dyplomy różnych kierunków studiów. W 1929 brała udział w specjalnym konkursie (fr. concours d’agrégation) z filozofii, który zapewniał pracę nauczyciela do końca życia zawodowego. Uzyskała drugą lokatę, dwoma punktami wygrał z nią Jean-Paul Sartre (jej partner życiowy). Przez kilka lat pracowała jako nauczycielka w Rouen, po głośnym skandalu zajęła się pracą w radiu. Niedługo później wydała słynną książkę Druga płeć, dzięki której stała się nie tylko sławna, ale także bogata. Zmarła w roku 1986, pochowano ją na cmentarzu Montparnasse. Simone de Beauvoir postrzegamy dzisiaj jako pisarkę, filozofkę i prekursorkę drugiej fali feminizmu.

Druga płeć – „Nie rodzimy się kobietami, stajemy się nimi”

Najsłynniejszą i przełomową publikację Simone de Beauvoir wydano w 1949 roku. Druga płeć okazała się wydawniczym hitem już w pierwszym tygodniu sprzedaży – 20 000 egzemplarzy rozeszło się w ciągu zaledwie 7 dni. Do dalszego sukcesu przyczyniły się zapewne pozytywne recenzje uczonych i krytyków. Dzieło zalicza się do tak zwanej drugiej fali feminizmu, jest ono jednak ważne dla całego nurtu filozofii feministycznej. Simone de Beauvoir opisała i zanalizowała sytuację kobiet, ich podporządkowania i podrzędnego traktowania we wszystkich dziedzinach życia oraz nierówności między dwoma płciami. W swojej książce zachęcała kobiety do większej samodzielności, pracy zawodowej, samokształcenia i rozwijania swoich pasji.

Kontrowersje

Simone de Beauvoir była osobą, która nie stroniła od skandali czy kontrowersji. Oburzenie wywołał jej romans ze swoją uczennicą Olgą Kossakiewicz oraz wydana w 1943 roku książka opisująca miłosny czworokąt (dołączył do niego uczeń Sartre’a). Publikacja zyskała sukces, jednak de Beauvoir została zwolniona z zawodu nauczycielki za homoseksualizm. Jeśli mowa o Drugiej płci krytykowano ją za poglądy dotyczące rodzicielstwa i małżeństwa (porównywała je do prostytucji) oraz aborcji (nigdy nie chciała mieć dzieci, poddała się jej kilkukrotnie). Simone de Beauvoir popierała i angażowała się w popularyzację ideologii komunistycznej. Po śmierci Jean-Paula Sartre’a w 1980 roku wydała książkę La Cérémonie des adieux, w której szczegółowo opisała ostatnie dni swojego kochanka i skrytykowała go za wiele posunięć życiowych.